Dag 17

Dag lieve iedereen,
Installeer jezelf maar goed en pak wat te eten en te drinken want je bent niet zo snel van me af.

Okeee zit je goed??................ Weet je het zeker?..................

Dan kan ik nu mijn verhaal kwijt!

Goed laat ik beginnen waar ik vorige keer geëindigd was.
Vorige week dinsdag werden Anita en ik in onze witte (we hebben ook een blauwe) rammelbak (nu al met voor en achterbumper minder) op pad gestuurd om een paar huizen te checken op inventaris. We gaan dan met een waslijst langs de huizen om te kijken of ze alles nog op orde hebben. Vaak zijn de huiseigenaren hier ook bij aanwezig zodat ze ons in de gaten kunnen houden. Zo ook deze keer. We kwamen in Santa Maria de Llorell bij een schattig huisje voor 4 personen aan. De eigenaresse, een kwebbelende, stevige, en kleine Duitse vrouw stond al in de tuin op ons te wachten en we werden nog net niet ontvangen met een knuffel. ‘’Du bist Deutsch ja?? Euhhh Nein aber wie verstehen und sprechen ein klein bisschen!’’ Nou ze was helemaal in haar hum hoor! En dat hebben we geweten ook. Over elk dingetje of dangetje in het huis had ze hele verhalen te vertellen, er kwamen foto’s uit een oude doos tevoorschijn en ze wilde ons ook nog van alles te eten toeschuiven. Uiteindelijk stonden we na een uur weer met een ingevulde inventarislijst en een doos chocolade weer buiten. Volgens mij hield ze haar hart vast toen ik met gierende en vuurspugende banden weg reed. Handrem eraf halen is natuurlijk ook een optie ;P

We hebben dus nu een witte en blauwe seat ibiza. Nouja niet helemaal meer maar daar kom ik later op terug ;) In die blauwe seat moet euro 95 maarja ik reed samen met Anita in die Witte. Je voelt m misschien al aankomen. De tank van de witte was leeg en ik naar het benzine station gereden. Ten eerste kregen we de tankdop niet open. Die moet je met de autosleutel openen. Maar blijkbaar heeft onze voorganger er op een beste dag zo hard aan gedraaid dat de het hele slot gewoon meedraait. Goed uiteindelijk Michelle gebeld en het was haar gelukt om de dop eraf te krijgen. Lekker een volle tank benzine erin geknikkerd en weer gaan met de banaan. Totdat ik de volgende ochtend wakker werd en erachter kwam dat een paar van ons die avond halverwege de berg niet meer terug konden komen. Tsjaaaa hooeeeee zou dat nou komen? Er moest dus Diesel in ipv Benzine!!!! Als iemand dat ons dan even gezegd had! Dat gebeurd me dus ook maar een keer en nooit meer ;P

Donderdag en zondag zijn voorlopig mijn vrije dagen en die worden heerlijk benut op het strand of bij het zwembad onder de Spaanse zon! Donderdag avond ben ik nog even samen met Elco Lloret ingegaan. We hadden al een paar avonden een soort van kleine lichtgevende speelgoed helikoptertjes de lucht in zien gaan. Wij als twee kleine enthousiastelingen opzoek waar ze vandaan kwamen. Er staan dus van die Afrikaanse mannen, die je op bijna elke boulevard in Europa tegenkomt, met een kleedje of uit een buideltasje die dingetjes te verkopen. Wat ze eigenlijk bijna nooit lukt behalve aan idioten als ons dus. (En sorry pap ik weet zeker dat jij er ook 1 had gekocht). Maar het zag er ook echt leuk uit! Ze gingen echt hoog de lucht in(bij die mannen dan). Het koste €5,- voor een flut stukje plastic met een blauw lichtje erin. Dat hebben wij weten af te dingen naar 1 euro maar toen wilde de lieve man geen uitleg meer geven. Euhhh tja dan maar niet, hoe moeilijk kon het zijn! Het heeft ons thuis serieus ongeveer 3 kwartier gekost om uit te vogelen hoe het ding een paar meter de lucht in kon vliegen en vervolgens als pudding weer naar beneden te storten. Ach we hebben er een leuke avond om gehad!

De lol was Vrijdag snel voorbij nadat het toilet beneden was overstroomd en we geen warm water meer hadden! Het begon bijna op Mexicaanse taferelen te lijken. Ik ben niet voor niks naar Spanje gegaan! We hebben uiteindelijk 4 dagen met 1 badkamer en koud water moeten doen maar nu doet alles het gelukkig weer . We mogen alleen niet poepen op de wc van boven want volgens Steve zijn te leidingen te smal ofzo :S Gelukkig hebben we beneden ook een toilet alleen is het een beetje jammer dat die nou net naast onze kamer staat!
Zaterdagavond zijn we met zn alle uitgeweest in Blanes. Daniël, een collega van kantoor was jarig en had ons gevraagd naar een Spaanse Discotheek te komen. We hebben onze heupen weer eens even warmgedraaid op salsa, merengue en reggeaton.
Zondag hebben we lekker gebarbecued bij Michelle en Thom. Na het eten kwamen alle handklap en kaartspelletjes boven tafel en hebben we flink wat afgelachen toen de verliezers van ezelen vieze zelfgemaakte zout drankjes moesten drinken.

Maandag heb ik samen met Rob mega servetten pakketen gevouwen. Ook wel linnen genaamd ;). Al het linnen ligt bij ons op het kantoor opgeslagen en wij sorteren dit elke week en geven de pakketen mee aan de schoonmakers.
Woensdag moest ik alleen op pad om een aantal huizen te checken op schoonmaak en twee inventarissen. Best spannend aangezien het Spaanse huiseigenaren waren die geen woord Engels spreken. Het ging me eigenlijk heel goed af en ze wilde me ook met alles helpen. Één vrouw bleef achter elke zin maar guapa tegen me zeggen ;) Nu zeggen ze dat hier toch heel snel tegen elkaar. Het betekend een soort van lieverd, mooierd.

Gisteren was me ook weer een dag hoor. Het begon eigenlijk heel goed. Lekker vrij, de zon scheen en met Elco naar het stand in Blanes. Maar het begon pas toen we weer naar huis wilde gaan. Ik had gereden dus zou theoretisch ook de sleutel in mijn bezit moeten hebben. Maar laat dit nou net niet geval zijn geweest. Echt de auto stond misschien maar 200 meter van de plek waar we op het strand zijn neergeploft. Maar de sleutel was na 30 keer heen en weer gelopen te hebben nog nergens te bevinden. Ik wist dat we al de reserve sleutel in gebruik hadden dus er was ook geen andere sleutel meer. We zijn alle restaurantjes in de buurt afgegaan om te vragen of ze een sleutel hadden gevonden en zelf de politie is nog gebeld. Maar helaas. Nada niente noppes! Dus nu rijden we nog maar in 1 Seat Ibiza. Echt deze auto’s bezorgen mij ongeluk. Kim en Stefan stonden op dat zelfde moment ook stil langs de weg met hun auto. Maar ondertussen is die alweer gemaakt en zal dat van ons hier met de Spaanse mentaliteit ongeveer een week duren! Ook dit gebeurd me maar één keer. Al zal het me deze 4 maanden blijven achtervolgen!

Nog wat feitjes op een rijtje: Steve(onze huiseigenaar) heeft twee vet lieve kleine katjes die je gewoon MOET aaien, Pasta is de meeste gegeten maaltijd tot nu toe, het woord opruimen is toch lastiger dan het lijkt, zo geld dit ook voor afwassen en afdrogen, ze gaan er met je bh vandoor als je die in de badkamer vergeet, frituur betekend snackbar en we zijn hier afgewerkt als we klaar zijn met werken en we gaan aanrijden als we wegrijden.

Ondanks alle leuke dingen had ik gister avond toch wel even een terugtrek momentje. Ik blijf toch altijd wel een mama’s kindje. Gelukkig weten ze me thuis altijd weer frisse en liefdevolle moed in te blazen en kan ik er weer tegenaan.

Goed de koek en zopie zal nu onderhand wel al op zijn dus ik ga er een eind aan breien. Morgen weer een lange dag voor de boeg. Maar daarna weer een heerlijke vrije dag! Verheug me er nu al op!

Heel veel liefs van mij!

Ohja mijn postadres is:

Homeservice Lloret de Mar
Tara Stegehuis
Poligon Jndustrial de Vidreres
Zona A local 9
17411 Vidreres
España