EINDELIJK WEER

Jaaa daar ben ik weer! Gelukkig nu weer uit het ZONNIGE Mexico!

Jeetje er is weer een hoop gebeurd in de tussentijd.

Laat ik natuurlijk beginnen met onze vakantie. De laatste keer dat ik een bericht had achtergelaten gingen we quad rijden in de jungle. Hihihihi als ik er aan terug denk zagen we er weer super charmant uit met rare fiets/pothelmpjes. Eigenlijk bijna elke keer als we een excursie gaan doen zien we er niet uit. Maar .... dat mocht de pret zeker niet drukken. Lekker scheuren door de modderige jungle paden en net niet tegen een boom aanknallen. In het begin stuurde het voor de ballen niet, maar ik heb er toch goed en zonder kleerscheuren vanaf gebracht. Zoals het die hele week regende regende het toen ook een beetje. Koud was het absoluut niet en we hebben zelfs ook nog gezwommen in een kleine maar diepe cenote(ondergrondse rivier die op sommige plaatsen te betreden is).
Woensdag hoopten we op mooi weer voor dan eindelijk een stranddagje. Maar nee hoor. Toen hebben Judith en ik haar ouders en vriend meegenomen naar de Poblado. We moesten even onderhandelen met de security maar daarna mochten ze even snel binnen een kijkje nemen(Ze kunnen ons hier toch niks weigeren, blond en een glimlach doet het hier goed).
Donderdag namen Judith haar ouders ons mee op een bus excursie naar Coba. Een Maya stad met de op één na hoogste Maya tempel. In de bus vol met Nederlanders en een Nederlandse gids had ik echt een hollands vakantie gevoel. Heerlijk was dat zeg. Het was wel gek dat we ineens op moesten letten met wat we zeiden. Iedereen verstaat natuurlijk wat je zegt!
We moesten eerst 3 uur rijden naar de ruines. Het mooie van deze vond ik dat het midden in de natuur ligt, je krijgt dan een veel beter beeld van hoe het er vroeger aan toe ging. De ruines van Tulum waar we waren geweest lagen aan de kust en alle bebossing was weggehaald. We hadden nu natuurlijk ook een gids die ons van alles vertelde. Bij Tulum wisten we niks en waren het eigenlijk maar gewoon een hoop stenen bij elkaar!
Boven op de tempel had je een gigantisch uitzicht over de jungle. Helaas was het weer bewolkd dus we hadden geen optimaal zicht.
Vanaf de ruines werden we in bakfietsen teruggereden. En het zal niet... het ging weer regenen. Het leek Nederland wel. Hebben wij een keer een week vrij, regent het de hele week. En de mensen hier maar zeggen dat het in Mexico nooit lang slecht weer is.
Na de bakfiets gingen we met de bus naar een cenote toe.(Daarr staat deze omgeving bekend om) Ik moet zeggen dat dit de mooiste tot nu toe was. Je moest via een kleine ingang met een ronde houten trap naar beneden. Vanaf die trap hadden ze op 2 plaatsen een soort van duikplank gemaakt. Van binnen is het net een kleine grot met super helder water. Dit keer hebben we er niet in gezwommen omdat het nou niet echt lekker weer was.
Na de cenote gingen we op z'n Mexicaans (warm) lunchen. Dat restaurant lag aan een meer waar krokodillen in zaten. Na de lunch stonden we dus allemaal aan de kant om ze te spotten. Kinderen uit de omgeving lokken de krokodillen met stukjes rotte kip aan een visdraadje zodat toeristen foto's kunnen maken. Natuurlijk verwachten ze dat ze een fooitje krijgen. Onze gids had ons nadrukkelijk gevraagd dat niet doen want het is natuurlijk levens gevaarlijk. Ze staan op 2 meter afstand van die beesten en soms nog wel met hun rug er naar toe. Het zal niet lang duren voordat ze er genoeg van hebben dat de kip steeds uit hun bek getrokken wordt.
Na krokodillen kijken gingen we op weg naar Punta Laguna (een groot meer) waar we wilde aapjes gingen opzoeken en kijken hoe Rosalie en haar familie leeft. Het was even de vraag of de apen zich zouden laten zien vanwege het weer maar boven verwachting waren er genoeg! Foto's maken was alleen erg lastig omdat ze veels te veel bewogen en te hoog in de bomen zaten. Ik heb mijn best gedaan! Rosalie is een vrouw van in de 20 met 3 kinderen die bij het meer woont in haar rieten huisje. Ze slaapt in een hangmat en verdient haar geld door te laten zien hoe ze leeft. Ook naait ze jurken en tafelkleden voor speciale gelegenheden voor mensen uit dorpjes verderop. Dat op een naaimachine die er niet uit ziet en alleen naar voor en naar achter kan. Toen we kwamen was ze mais torillas voor ons aan het maken op een hete steen. Het is bijna niet voor te stellen hoe je nog zo kunt leven. Hier in Mexico worden we er steeds meer aan herinnerd hoe goed wij het in Europa wel niet hebben. Maar hoe negatief we alsnog in het leven staan. Ook al hebben de mensen het hier zwaar, ze blijven de glimlach houden. Ik hoop dat ik die ook mee naar huis kan nemen.
Op de terugweg in de bus heb ik heerlijk uit het raam naar het donker wordende Mexicaanse landschap gekeken.
Vrijdag helaas als weer de laatste dag met z'n allen samen. 's Avonds zijn we uitgeweest in de Coco Bongo. Een heel bekende uitgaans gelegenheid in Playa Del Carmen en Cancun. Een avond vol met Dans,zang en show. Echt helemaal super. Judith en in werden de hele tijd gevraagd om op de bar te dansen. Natuurlijk ook gedaan. Zelfs Edwin(de vriend van Judith) stond ons op een gegeven moment nog gezelschap te houden. Wie ooit naar deze omgeving gaat raad ik zeker aan om hier heen te gaan. Als je van uitgaan en show houd dan.
En toen was het alweer zaterdag! De vertrekdag. We hadden mazzel en mochten meerijden met de bus naar het vliegveld. Bij ons hotel liet hij ons eruit en moesten we afscheid nemen. Dat viel even erg zwaar, vooral voor Judith natuurlijk. Dan ben ik misschien wel blij dat paps en mams niet gekomen waren. Anders had ik ook mee terug willen gaan naar huis.
En je raad het nooit na zaterdag werd het weer mooi weer! Gelukkig waren we zondag nog vrij dus zijn we lekker naar het strand geweest.

Maandag moest ik gelijk weer om 07.00 uur weer op de Spa zijn om te openen. Je bent dan wel stagiare maar zo zien zij het niet altijd. Van 07.00 uur tot 12.00 uur stond ik alleen en het ging hardstikke goed! Ik heb het ook wel naar mijn zin op de receptie in de spa. Toch wil ik de laatste 4 weken weer wisselen van afdeling. Ik wil iets doen in de buitenlucht. Misschien wel animatie of wat Judith nu doet Beachbutler.

Dinsdag kreeg ik ineens te horen dat ik naar een ander resort moest om daar te helpen (Azul Sensatori). Het zou maar voor 4 dagen zijn en zaterdag avond zou ik gewoon weer hier terug zijn in de poblado. Nou leuk dacht ik, een paar dagen gluren in een ander resort van dezelfde keten. Ik zou ook daar verblijven dus ik moest wel een tas met schone kleren mee nemen. Woensdag stond ik om 07.00 uur klaar en werd ik opgepikt. Om 07.30 uur kwamen we aan en heb ik tot 10.00 uur alleen zitten wachten in de lobby tot er iemand voor mij kwam. Ze hadden één of andere vergadering die was uitgelopen. Maar goed ik kwam op de afdeling Groups & Weddings terrecht. Er was een groep van meer dan honderd man in het hotel en ook nog eens 5 bruiloften in 4 dagen dus ze konden wel wat hulp gebruiken. Toen ik ze alleen vertelde dat ik maar voor 4 dagen bleef leken ze niet zo vrolijk. Nee hoor, zeiden ze we hebben je voor veel langer nodig. Uitendelijk kwam ik er dus achter datt ze me voor een maand daar wilden houden. Ja maar dat was niet de afspraak. Vier dagen en niet meer. Ook al sliep ik in een mooie hotel kamer met jacuzzi op het resort en mocht ik in de restaurants eten(ja ik heb nog wel eens mazzel)Zit ik daar dan alleen met een tas voor maar 4 dagen. Ik heb alles in de poblado liggen en Judith is daar. Ik heb daar mijn vrienden al gemaakt en ik had me gewoon ingesteld op 4 dagen. Gelukkig heb ik mijn mondje nog dus zaterdag avond stond ik gewoon weer voor de ingang van El Dorado Royale met een big smile. Het werk beviel me wel trouwens. Nieuw, afwisselend en veelal buiten. Vijf hysterische bruiden meemaken in vier dagen wie wil dat nou niet, hardtikke leuk allemaal natuurlijk.
Maar ik ben weer blij dat ik gewoon weer terug ben in de saaie poblado(waar het trouwens wel al wat levendiger aan het worden is)

Nou dat was me wel weer een verhaal zeg! Ik hoop dat ik het nog een beetje boeiend heb kunnen houden.

Ik wil bij deze ook Roos en Daan nog feliciteren! Volgend jaar ben ik er weer bij en optijd! HIEP HIEP HOERAAAAAAA!

Hele dikke knuffel van mij!